Ik Vertrek - hoe gaat het nu

Sinds we 2,5 jaar geleden naar Tsjechië verhuisden is er, zoals jullie hebben kunnen zien in de uitzending, veel gebeurd. Nadat Ray uit het ziekenhuis kwam is er wel een moment geweest dat we dachten moeten we wel doorgaan met "Ik Vertrek" op dat moment waren we ook niet meer bezig met het realiseren van onze droom hier maar met revalideren, heel veel ziekenhuisbezoeken en een onzekere toekomst.

 

Gaandeweg kwamen er mensen op ons pad die ons konden helpen met de verbouwing en het opknappen van onze statek (boerderij). Zoals een aannemer die tijd had, een stukadoor hier uit het dorp en hulp van buren en mensen die door Europa reizen en via Workaway klusjes doen in ruil voor kost en inwoning. En natuurlijk de hulp van onze zoons en vrienden die zodra ze langskomen ook altijd klaar staan om wat klusjes af te maken! Ray was hierin uiteindelijk heel stellig, never give up, dit had hem uiteindelijk ook door zijn ziekenhuis tijd geholpen, en dus zijn we ook doorgegaan met onze droom.

 

Zo kwam het dat we deze zomer dan toch echt onze eerste gasten ontvingen in de B&B. Inmiddels hebben we al meerdere gasten van verschillende nationaliteiten hier mogen verwelkomen. We vinden het erg leuk hier gasten te ontvangen en te zien hoe ze hier genieten van de rust de omgeving en de statek, ook zijn er gasten die een overnachting bij ons als een tussenstop hebben. Op de route Hongarije – Nederland liggen we ongeveer op de helft en aangezien we niet ver bij de snelweg vandaan zitten zijn we een ideale plek om te overnachten hebben we ontdekt.

 

We zorgen er wel voor dat tussen de reserveringen in we weer een paar dagen rust pakken aangezien het meeste werk toch op de schouders van Hinke terecht komt naast dat zij ook nog elke ochtend online werkt en daarnaast brengen de wissels op zaterdag van ons vakantiehuis in Levousy ook genoeg werk met zich mee. Maar de boekingen blijven rustig binnenkomen en daar zijn we heel erg blij mee.

 

Toen Ray in het ziekenhuis lag en ook daarna is ons vaak gevraagd of we niet liever terug zouden gaan naar Nederland, maar we kunnen volmondig zeggen nee. Ten eerste hebben we erg veel vertrouwen in de zorg hier, ondanks dat de ziekenhuizen er nog uitzien alsof ze zijn blijven hangen in het verleden is de medische zorg hier van hoog niveau.

 

Ook de ruimte en rust die we hier gevonden hebben is niet te vergelijken met het leven wat we hadden in Naarden. Als we nu in Praag zijn, meestal voor een ziekenhuisbezoek, zijn we blij wanneer we de drukke stad weer achter ons kunnen laten!

 

Wel missen we natuurlijk onze jongens maar we hebben bijna dagelijks contact met ze en ze komen ook regelmatig hier heen. En onlangs zijn we voor het eerst weer een aantal dagen in Nederland geweest om mijn moeder te bezoeken en natuurlijk onze jongens en een paar goede vrienden.

 

Over een week zal Ray voor de 2^e keer geopereerd worden aan zijn voet en zal er weer een lange periode van rust nodig zijn voor de genezing en revalidatie. We hopen van harte dat, zodra de voet genezen is, het weer mogelijk zal zijn om te lopen (met of zonder krukken) de voet is dan volledig gefixeerd.

 

De CML (chronische myeloïde leukemie) is gelukkig onder controle, elke 3 maanden wordt het bloed getest en heeft Ray een afspraak in het ziekenhuis. De CML zorgt er nog mede voor dat zijn energielevel heel laag is, maar hij heeft goede hoop dit na de laatste operatie te verbeteren ( fiets- of roeitrainer zijn tot de operatie niet toegestaan vanwege druk op de voet).

 

Wat onze plannen voor de toekomst zijn? We willen allereerst graag onze eigen badkamer en keuken vernieuwen en de twee privé logeerkamers moeten nog afgemaakt worden. Voor daarna maken we al plannen voor een 2^e gastenkamer en wellicht een terras voor wandelaars en fietsers in onze tuin. De wandel- en fietsroute loopt door onze straat en met mooi weer kan het best druk zijn voor ons huis langs!

 

We leggen onszelf maar geen deadlines op en zien wel weer hoe het gaat lopen. Verder vindt Ray het leuk om met zijn lasapparaat in de werkplaats bezig te zijn, van oud ijzer mooie kunstwerkjes te maken; weldingart. Ook leuke DIY klusjes zoals het oppimpen van oude meubels en gebruiksvoorwerpen.

 

We genieten ervan dat we dit nog samen kunnen doen en zijn blij dat we ons hart gevolgd hebben en de stap om te verhuizen naar Tsjechië hebben gemaakt.

 

We zijn trots op elkaar het was en is soms niet makkelijk maar samen staan we sterk.

" Leef je droom en never give up"