24.03.2024

Ik weet heel goed dat mijn zangkunsten meer kritiek opleveren als Gordon's vals gejammer, en dat ik compleet uit de maat loop, letterlijk en figuurlijk. En toch heb ik iets met teksten van liedjes, 26 maart 2021 trokken wij voor de laatste keer de deur achter ons dicht op de Marijkehof, in mijn hoofd klonk ‘House for sale’ van Margriet Eshuijs. Nog een paar dagen en we zijn nu 3 jaar verder. Wij hadden een nieuw avontuur voor de boeg, de volgende dag zouden wij de sleutel krijgen van onze...

28.11.2023

8 oktober vierde ik mijn 2e verjaardag. Ik heb die dag een mail gestuurd naar dr. Kolesár, de arts die mijn leven heeft gered. Zijn antwoord was onverwacht lang, ontroerend en voor mij opbeurend. Nu bijna 2 maanden later denk je bij jezelf, ik had toen even een terugblik moeten geven op de vooruitgang die ik heb geboekt in 2 jaar en waar ik nu sta ( eigenlijk meer zit, in de rolstoel😉). Het volgende moment denk je: dat komt volgend jaar wel bij 3 jaar 🙃 Het is vandaag dinsdag 28...

26.03.2023

Vandaag is het exact 2 jaar geleden dat de verhuiswagen voor reed en we voor het laatst de deur achter ons dichttrokken in Naarden. Wat is er inmiddels nog over van onze droom om hier een nieuw leven te starten? Hebben we spijt of zouden we niet liever terug in Nederland zijn is er al regelmatig gevraagd. NEE dat is zeker niet aan de orde, we wonen hier heerlijk, het land is prachtig en we hebben veel aardige, lieve en behulpzame mensen leren kennen. Natuurlijk, er is veel gebeurd en dat maakt...

01.01.2023

En toen was 2022 alweer voorbij! Een jaar van blijdschap maar ook verdriet, van veel ziekenhuis, fysio en dokters bezoeken, van lieve familie en vrienden en van toch een beetje bouwen aan de toekomst. Eind maart kwam Ray na 6 lange maanden in het ziekenhuis te zijn geweest eindelijk weer thuis. Vanaf toen begon het grote revalideren. Helaas gaat de heling van de voet niet heel snel en zat hij uiteindelijk het hele jaar toch vast aan de rolstoel wat behoorlijk confronterend is. In september komt...

03.07.2022

Dit is de lijfspreuk geworden van Ray, hij is inmiddels 100 dagen thuis. Niet dat ik ze geteld heb maar tussen de medicijnen zat een doosje met 100 pillen en die zijn nu op! Nog steeds moet ik in mezelf knijpen dat het echt is dat hij nu weer thuis is. De maanden in het ziekenhuis vol onzekerheid of hij het wel ging redden zijn voorbij en we zijn super gelukkig dat het al zo veel beter gaat, al blijven er nog een hoop hobbels te nemen. De afgelopen weken zijn voornamelijk gevuld geweest met...

12.09.2021

Het was een drukke, warme en gezellige zomer. Eerst was hier Casper (de meubelmaker), zoon van vrienden van ons die een opleiding tot meubelmaker volgt. Hij heeft van o.a. een grote schuurdeur een mooie bar gemaakt voor in de ontbijtruimte. Van een kleinere schuurdeur heeft hij een mooie eettafel gemaakt waar we al veel plezier van hebben gehad met iedereen die al langs is geweest om te kijken wat we hier nu eigenlijk aan het doen zijn! En verder heeft hij geholpen met allemaal dingen die...

21.06.2021

Het was even stil maar dat betekent niet dat we stilgezeten hebben. Het zijn geen grote projecten maar veel kleine dingen die we aanpakken. Afhankelijk van het weer of we binnen of buiten bezig zijn en van de zin om iets groots of kleins aan te pakken! Zo zijn we bezig met het stucwerk aan de buitenkant van het huis. Grenzend aan de binnenplaats wordt het nu steeds netter en witter. Het trapje naar de voordeur is met betonverf mooi grijs geworden. Zit er een dakgoot bij het overdekte terras....

23.04.2021

Inmiddels is het alweer 4 weken geleden dat wij de deur in Naarden achter ons dichttrokken en naar Tsjechië zijn verhuisd! De gedachte blijft nog steeds raar dat wij geen (t)huis meer in Naarden hebben om naar terug te keren. Na een week in ons vakantiehuis te hebben geslapen hadden we het huis in Brezany zodanig opgeruimd en schoon dat we erin getrokken zijn. Zo is het toch sneller wennen en klussen. De keuken hebben we gewit, alle kasten leeg en schoongemaakt zodat wij onze eigen spullen er...